三字经全文解释「附 《三字经》（全文拼音）」（120句）
《三字经》(全文拼音)
rén zhī chūxìng běn shànxìng xiāng jìnxí xiāng yuǎn
人之初性本善性相近习相远
gǒu bú jiàoxìng nǎi qiānjiào zhī dàoguì yǐ zhuān
苟不教性乃迁教之道贵以专
xī mèng mǔzé lín chǔzǐ bù xuéduàn jī zhù
昔孟母择邻处子不学断机杼
dòu yān shānyǒu yì fāngjiāo wǔ zǐmíng jù yáng
窦燕山有义方教五子名俱扬
yǎng bú jiàofù zhī guòjiào bù yánshī zhī duò
养不教父之过教不严师之惰
zǐ bù xuéfēi suǒ yíyòu bù xuélǎo hé wéi
子不学非所宜幼不学老何为
yù bù zhuóbù chéng qìrén bù xuébù zhī yì
玉不琢不成器人不学不知义
wéi rén zǐfāng shào shíqīn shī yǒuxí lǐ yí
为人子方少时亲师友习礼仪
xiāng jiǔ língnéng wēn xíxiào yú qīnsuǒ dāng zhí
香九龄能温席孝于亲所当执
róng sì suìnéng ràng lídì yú zhǎngyí xiān zhī
融四岁能让梨弟于长宜先知
shǒu xiào tìcì jiàn wénzhī mǒu shùshí mǒu wén
首孝悌次见闻知某数识某文
yī ér shíshí ér bǎibǎi ér qiānqiān ér wàn
一而十十而百百而千千而万
sān cái zhětiān dì rénsān guāng zhěrì yuè xīng
三才者天地人三光者日月星
sān gāng zhějūn chén yìfù zǐ qīnfū fù shùn
三纲者君臣义父子亲夫妇顺
yuē chūn xiàyuē qiū dōngcǐ sì shíyùn bù qióng
曰春夏曰秋冬此四时运不穷
yuē nán běiyuē xī dōngcǐ sì fāngyìng hū zhōng
曰南北曰西东此四方应乎中
yuē shuǐ huǒmù jīn tǔcǐ wǔ hángběn hū shù
曰水火木金土此五行本乎数
shí gān zhějiǎ zhì guǐshí èr zhīzǐ zhì hài
十干者甲至癸十二支子至亥
yuē huáng dàorì suǒ chányuē chì dàodāng zhōng quán
曰黄道日所躔曰赤道当中权
chì dào xiàwēn nuǎn jíwǒ zhōng huázài dōng běi
赤道下温暖极我中华在东北
hán yù jūnshuāng lù gǎiyòu gāo yuánzuǒ dà hǎi
寒燠均霜露改右高原左大海
yuē jiāng héyuē huái jìcǐ sì dúshuǐ zhī jì
曰江河曰淮济此四渎水之纪
yuē dài huásōng héng héngcǐ wǔ yuèshān zhī míng
曰岱华嵩恒衡此五岳山之名
gǔ jiǔ zhōujīn gǎi zhìchēng xíng shěngsān shí wǔ
古九州今改制称行省三十五
yuē shì nóngyuē gōng shāngcǐ sì mínguó zhī liáng
曰士农曰工商此四民国之良
uē rén yìlǐ zhì xìncǐ wǔ chángbù róng wěn
曰仁义礼智信此五常不容紊
dì suǒ shēngyǒu cǎo mùcǐ zhí wùbiàn shuǐ lù
地所生有草木此植物遍水陆
yǒu chóng yúyǒu niǎo shòucǐ dòng wùnéng fēi zǒu
有虫鱼有鸟兽此动物能飞走
dào liáng shūmài shǔ jìcǐ liù gǔrén suǒ shí
稻梁菽麦黍稷此六谷人所食
mǎ niú yángjī quǎn shǐcǐ liù chùrén suǒ sì
马牛羊鸡犬豕此六畜人所饲
yuē xǐ nùyuē āi jùài wù yùqī qíng jù
曰喜怒曰哀惧爱恶欲七情俱
qīng chì huángjí hēi báicǐ wǔ sèmù suǒ shí
青赤黄及黑白此五色目所识
suān kǔ gānjí xīn xiáncǐ wǔ wèikǒu suǒ hán
酸苦甘及辛咸此五味口所含
shān jiāo xiāngjí xīng xiǔcǐ wǔ xiùbí suǒ xiù
膻焦香及腥朽此五臭鼻所嗅
áo tǔ gémù shí jīnyǔ sī zhúnǎi bā yīn
匏土革木石金与丝竹乃八音
yuē píng shǎngyuē qù rùcǐ sì shēngyí tiáo xié
曰平上曰去入此四声宜调协
gāo zēng zǔfù ér shēnshēn ér zǐzǐ ér sūn
高曾祖父而身身而子子而孙
ì zǐ sūnzhì xuán zēngnǎi jiǔ zúrén zhī lún
自子孙至玄曾乃九族人之伦
fù zǐ ēnfū fù cóngxiōng zé yǒudì zé gōng
父子恩夫妇从兄则友弟则恭
zhǎng yòu xùyǒu yǔ péngjūn zé jìngchén zé zhōng
长幼序友与朋君则敬臣则忠
cǐ shí yìrén suǒ tóngng shī xùwù wéi bèi
此十义人所同当师叙勿违背
zhǎn qí shuāidà xiǎo gōngzhì sī máwǔ fù zhōng
斩齐衰大小功至缌麻五服终
lǐ yuè shèyù shū shùgǔ liù yìjīn bù jù
礼乐射御书数古六艺今不具
wéi shū xuérén gòng zūnjì shí zìjiǎng shuō wén
惟书学人共遵既识字讲说文
yǒu gǔ wéndà xiǎo zhuànlì cǎo jìbù kě luàn
有古文大小篆隶草继不可乱
ruò guǎng xuéjù qí fándàn lüè shuōnéng zhī yuán
若广学惧其繁但略说能知原
fán xùn méngxū jiǎng jiūxiáng xùn gǔmíng jù dòu
凡训蒙须讲究详训诂明句读
wéi xué zhěbì yǒu chūxiǎo xué zhōngzhì sì shū
为学者必有初小学终至四书
lún yǔ zhěèr shí piānqún dì zǐjì shàn yán
论语者二十篇群弟子记善言
mèng zǐ zhěqī piān zhǐjiǎng dào déshuō rén yì
孟子者七篇止讲道德说仁义
zuò zhōng yōngnǎi kǒng jízhōng bù piānyōng bù yì
作中庸乃孔伋中不偏庸不易
zuò dà xuénǎi zēng zǐzì xiū qízhì píng zhì
作大学乃曾子自修齐至平治
zhōng shū shúxiào jīng tōngrú liù jīngshǐ kě dú
中书熟孝经通如六经始可读
shī shū yìlǐ chūn qiūhào liù jīngdāng jiǎng qiú
诗书易礼春秋号六经当讲求
yǒu lián shānyǒu guī cángyǒu zhōu yìsān yì xiáng
有连山有归藏有周易三易详
yǒu diǎn móyǒu xùn gàoyǒu shì mìngshū zhī ào
有典谟有训诰有誓命书之奥
wǒ zhōu gōngzuò zhōu lǐzhù liù guāncún zhì tǐ
我周公作周礼著六官存治体
dà xiǎo dàizhù lǐ jìshù shèng yánlǐ yuè bèi
大小戴注礼记述圣言礼乐备
yǒu guó fēngyǒu yǎ sònghào sì shīdāng fěng yǒng
有国风有雅颂号四诗当讽咏
